Վերադառնալ «ՆՈՐԻՑ ՔԵԶ ՀԵՏ» ժողովածուին
Բանաստեղծություն

ԵՍ ԱՅՆՊԵՍ ՀԵՇՏ ԷԻ ՏԱՐՎՈՒՄ

17.III.1956թ.
Մոսկվա
Ես այնպես հեշտ էի տարվում, 
Ես այնպես հեշտ էի վառվում,- 
Իմ թելած ասեղի վրա 
Հուլունքի պես էին շարվում։ 
Եվ հանկարծ... ես՝ վաղո՜ւց հանգած,
Վառվեցի և ի՜նչ - քո սառցից... 
Հե՜յ գիտի. ծովերից անցա 
Ու հանկարծ... խեղդվեցի առվում։